Τρίτη 21:00

Κινηματοθέατρο Ίριδα.

Επιμέλεια:  Κωνσταντίνος Κόντης

Πώς δομείται ο κινηματογράφος σαν σημαίνουσα πολλαπλότητα; Η ταινία είναι ένα κλειστό έργο ή ένα ανοιχτό κείμενο; Το σινεμά είναι μια ηδονοβλεπτική δραστηριότητα ή/και σχετίζεται με φετιχιστικές κλίσεις; Μπορεί  να ιδωθεί ως μια μορφή θεραπείας ή πραγμάτευσης ψυχολογικών εννοιών και ψυχικών διαταραχών; Το σεμινάριο αυτό, το οποίο και αυτό -σαν σημαίνον- είναι ανοιχτό στη συμβολή όλων όσοι το παρακολουθούν, αξιοποιεί έννοιες του Freud και του Lacan, καθώς και πολλών θεωρητικών του κινηματογράφου (Metz, Mulvey, Wollen, κ.α) για να δει την σύζευξη ψυχανάλυσης και κινηματογράφου, ώστε να εμπλουτίσει και τα δύο.

Οι κύριοι θεματικοί άξονες του σεμιναρίου θα είναι: α) η θέαση του κινηματογράφου -και των επιμέρους ταινιών- ως κειμένου και σημαίνοντος, σε αντίθεση με τη θέαση του ως έργου και σημείου, με βάση κείμενα του Barthes, Wollen και του Metz, β) η ανάλυση του κινηματογράφου ως ηδονοβλεπτικης πρακτικής και ο διαχωρισμός του από το θέατρο, καθώς και η εμφυλη διάσταση της ηδονοβλεψίας τούτης, με βάση τα κείμενα των Morrison, Metz και Mulvey, γ) η ταύτιση με τη κάμερα, ο φετιχισμός του μοντάζ και του τεχνικού υλικού, δ) η κινηματογραφοθεραπεια, ε) η ανάλυση διαταραχών και ψυχολογικών εννοιών όπως εμφανίζονται σε ταινίες και στ) η ανάλυση επιμέρους ταινιων, τις οποίες μπορούν να προτείνουν/διεξάγουν οι ίδιοι οι θεατές του σεμιναρίου.