‘Όψεις στα Κινηματογραφικά Ρεύματα

Τρίτη 25/11 στις 20:00

Παρουσίαση:

Αφιέρωμα για το πρόσφατο θάνατο του μνημειωδώς εκσυγχρονιστή της κινηματογραφικής υποκριτικής Τατσούγια Νακαντάι,
μέσω του οπτικά σαγηνευτικού κ απομυθοποιητικού για το κώδικα τιμής Χαρακίρι (1962) του Μασάκι Κομπαγιάσι.

Χαρακίρι 1962 Κομπαγιάσι :
Ασκεί κριτική στην άκαμπτη και υποκριτική φύση του κώδικα των σαμουράι και του φεουδαρχικού συστήματος στην Ιαπωνία της περιόδου Έντο, μέσα από την ιστορία ενός ρόνιν (σαμουράι χωρίς αφέντη) που επιδιώκει να αυτοκτονήσει τελετουργικά (χαρακίρι) στο αρχοντικό μιας ισχυρής φατρίας, με αριστοτεχνική χρήση της κινηματογράφησης, συμπεριλαμβανομένων των ευρυγώνιων, γρήγορων πανοραμικών λήψεων και των κεκλιμένων καρέ, αποτυπώνοντας με αριστουργηματικά καλλιτεχνικό τρόπο τα θέματα της ταινίας και δημιουργεί μια αίσθηση συναρπαστικότητας και έντασης. Ο ρυθμός της ταινίας, απαράμιλλος κ κλιμακούμενος περιοδικά, είναι σκόπιμος και χρησιμεύει για να δημιουργήσει αγωνία και να τονίσει το συναισθηματικό βάρος της ιστορίας. Ταινία κορωνίδα του παγκοσμίου κινηματογράφου.
Μασάκι Κομπαγιάσι : γνωστός για τις κοινωνικά ευαισθητοποιημένες ταινίες του, οι οποίες συχνά ασκούσαν κριτική στις ιαπωνικές παραδόσεις και την εξουσία, ιδιαίτερα μέσα από το πρίσμα της ατομικής εμπειρίας. Ήταν ουμανιστής, εξερευνώντας την πολυπλοκότητα της ανθρώπινης φύσης και της ηθικής, με έντονη έμφαση σε ηθικά ζητήματα και κοινωνικές αδικίες.
Οι ταινίες του συχνά ενσωμάτωναν οπτικές λεπτομέρειες και σύγχρονες κινηματογραφικές τεχνικές για να αμφισβητήσουν τις παραδοσιακές δομές και να αποκαλύψουν την κοινωνική διαφθορά.
Τατσούγια Νακαντάϊ :
Ο Tatsuya Nakadai, Ιάπωνας ηθοποιός, ήταν ένας εξαιρετικά ευέλικτος όσον αφορά τη διαφορετικότητα των ρόλων που υποδυόταν, γνωστός για τον ρόλο του ως βασανισμένος ήρωας και κακού με μια ιδιόμορφη ένταση. Χαρακτηρίζεται από μια επαναστατική τάση και ικανότητα να απεικονίζει σύνθετα ψυχολογικά βάθη, όπως φαίνεται σε ταινίες όπως το The Sword of Doom και το Ran. Eκπαιδεύτηκε στο κίνημα «Shingeki» ή «νέου δράματος», το οποίο έδινε έμφαση στην νατουραλιστική υποκριτική έναντι των επίσημων παραδόσεων του θεάτρου Kabuki και Noh. Διέθετε μια μοναδική φυσική παρουσία, με εκφραστικό πρόσωπο και «έντονο βαρύτονο» ήχο, που έδινε δύναμη στις ερμηνείες του. Τόνιζε τη σημασία της «λήψης» στην υποκριτική, την οποία έμαθε από την ηθοποιό Yamada Isuzu, δηλαδή την ιδέα ότι ένας ηθοποιός πρέπει να κατανοεί βαθιά και να ακούει τις ατάκες και τις πράξεις του συντρόφου του πριν ανταποκριθεί. Με τη προσθήκη ρεαλισμού στην ηθοποία του, βοήθησε να καταρριφθούν οι άκαμπτες τυπικότητες του κλασικού ιαπωνικού θεάτρου και να καθιερώσει μια νέα, πιο φυσιοκρατική προσέγγιση στην υποκριτική τόσο για το θέατρο όσο και για την οθόνη.
Περιβόητος για την ικανότητά του να υποδύεται τόσο αμφιλεγόμενους κακούς όσο και βαθιά παγιδευμένους σε καταστάσεις ήρωες. Τα έντονα, εκφραστικά του μάτια ήταν ένα καθοριστικό χαρακτηριστικό, ικανό να μεταφέρει τόσο αγγελικές όσο και δαιμονικές εικονοπλασίες συναισθημάτων. Είχε μια ιδιαίτερα σημαντική καλλιτεχνική συνεργασία με τον σκηνοθέτη Masaki Kobayashi, πρωταγωνιστώντας σε πολλές ταινίες, συμπεριλαμβανομένης της αναγνωρισμένης τριλογίας The Human Condition και του Harakiri. Συνεργάστηκε επίσης με άλλους εξέχοντες σκηνοθέτες όπως ο Akira Kurosawa, εμφανιζόμενος σε ταινίες όπως το High and Low και το Kagemusha. Είχε προτίμηση για την ανάληψη σύνθετων, συχνά σκοτεινών χαρακτήρων, δηλώνοντας ότι αντιπαθούσε την καθημερινή ψυχαγωγία και προτιμούσε να εμβαθύνει σε παράξενες, παθιασμένες και περίπλοκες ψυχές. Παρά την παραγωγική κινηματογραφική του καριέρα, ο Nakadai έδωσε προτεραιότητα στην υποκριτική στο θέατρο και ίδρυσε τη σχολή υποκριτικής Mumeijuku με τη σύζυγό του. Στόχος του ήταν να μεταδώσει την τέχνη του στην επόμενη γενιά και η σχολή έχει εκπαιδεύσει αξιόλογους ηθοποιούς όπως ο Koji Yakusho. Επαγγελματικά, δεν υπέγραψε ποτέ μακροπρόθεσμο συμβόλαιο με κάποιο μεγάλο στούντιο, κάτι που του επέτρεψε να διατηρήσει ένα βαθμό καλλιτεχνικής ελευθερίας καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας του. Το θεατρικό του έργο ήταν εκτεταμένο, με συμμετοχές σε κλασικά έργα όπως ο Άμλετ και ο Θάνατος ενός Εμποράκου. Φυσικά, μνημειώδες ορόσημο η υποκρτιτική του, οι ερμηνείες του θεωρούνται πρότυπες και συγκαταλέγονται εκ των κορυφαίων στην ιστορία του κινηματογράφου.
Χαραχτηριστικές ταινίες :
1) Yozimbo 1961 Kurosawa
2) High and Low 1963 Kurosawa
3) Kagemusha 1980 Kurosawa
4) Ran 1983 Kurosawa
5) The Human Condition Trilogy Kobayashi
6) Harakiri 1962 Kobayashi
7) Kwaidan 1964 Kobayashi
8) Samurai Rebelion 1967 Kobayashi
9) The Sword of Doom 1966 Okamoto
10) Kiru Okamoto 1968
11) Goyokin 1969 Gosha
12) The Face of Another 1966 Teshigahara
13) The thick walled room 1956 Kobayashi
14) Black River 1957 Kobayashi
15) Untamed Woman 1957 Naruse
16) Human Revolution 2 1976 Mashuda
17) A Dangerous Hero 1957 Hideo Suzuki
18) Sazae-San’s Youth 1957 Aoyagi
19) All about Marriage 1958 Okamoto
20) When a Woman Ascends the Stairs 1960 Naruse
21) Poignant story 1961 Naruse
22) Immortale love 1961 Kinoshita
23) The Inheritance 1962 Kobayashi
24) Madame Aki 1963 Toyoda
25) A woman’s life 1963 Naruse
26) Fort Graveyard 1965 Okamoto

27) Duel under the sun (Sasaki Kojiro) 1967 Inagaki
28) Tenchu 1969 Gosha
29) Rise, Fair Sun 1973 Kumai
30) The Family 1974 Yamamoto
31) Odd Obsession (Kagi) 1959 Ichikawa